Zamek Książęcy Rzemień

W XIV wieku komes Rafał z Tarnowa (1318-1373) – syn możnowładcy Spycimira (1280-1356), skoligaconego z polskimi królami Łokietkiem i Kazimierzem Wielkim – posiadł szmat ziemi nad Wisłoką i tutaj, u skraja Puszczy Sandomierskiej, utworzył na niedostępnej wyspie warowną, gotycką siedzibę z wieżą mieszkalną typu stołp. Postawił ją na fundamencie z ciosów kamiennych i pali dębowych, które od średniowiecza dotrwały do naszych czasów i wraz ze współczesnymi wzmocnieniami gruntowymi nadal wspierają okazałą konstrukcję. Górujący nad rozlewiskiem rzemieński zamek typu wieżowego jest w Polsce unikatem – budowlą ceglaną, rodzimą, niezwykle ważną dla Polaka, niczym kamienny stołp dla Szkota. Dzieje zasiedlenia podzamkowej osady na obrzeżach rozlewiska sięgają końca epoki Kazimierza Wielkiego – króla, którego dzieła odbijają echem stare kroniki i piękne legendy. Spod pióra Janka z Czarnkowa wyszła kronikarska zapiska, że za czasów tego króla w lasach, gajach i dąbrowach tyle założono miast i wsi, ile bodaj nie powstało kiedy indziej w Królestwie Polskim.

Przez niemal siedem wieków zamek w Rzemieniu kolejno posiadały historyczne rodziny: Tarnowscy herbu Leliwa w wiekach XIV, XV i XVI, a później Mieleccy h. Gryf i Ratowscy h. Junosza (XVI-XVII), książęta Lubomirscy h. Szreniawa (XVII-XVIII), kniaziowie Sanguszkowie h. Pogoń Litewska (XVIII) oraz Lasoccy h. Dołęga (XVIII), Stadniccy h. Szreniawa (XVIII), Reyowie h. Oksza (XVIII-XIX), Boguszowie h. Półkozic (XIX) i Szaszkiewiczowie h. własnego (XIX-XX). Większość właścicieli to postacie ważne dla historii Polski i wielce zasłużone dla Rzeczypospolitej.

Daty najważniejsze obiektu:

• XIV wiek – budowa zamku Rzemień przez komesa Rafała z Tarnowa
• XVII wiek – przekształcenie Rzemienia w książęcą twierdzę i uzbrojenie jej w 40 dział przez Stanisława Lubomirskiego
• XVIII wiek – arenda zamku i dóbr rzemieńskich przez poetkę Elżbietę Drużbacką i jej męża
• między 1365-1373, poł. XV w., przed 1576, 1581, 1585, 1620-1625, 1854, 1907, 1931 – znane daty budowy i przebudowy gotyckiego zamku
• 1944/1945 – upaństwowienie własności prywatnej
• 1971 – decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków obiekt został wpisany do Rejestru Zabytków
• 1991/1992 – reprywatyzacja majątku Skarbu Państwa
• 2008-2012 – rewitalizacja przez obecnych właścicieli zabytkowego zespołu zamkowo-parkowego

[Pokaz zdjęć]